Dyslalia – diagnoza i terapia wad wymowy
Diagnoza logopedyczna obejmuje: czas trwania ok. 60 minut, diagnoza pogłębiona z wydaniem opinii – czas trwania ok.120 minut ( 2 spotkania),
- wywiad z Rodzicami
- analizę dokumentacji medycznej i pedagogiczno-psychologicznej
- ocenę słuchu fizjologicznego !! ( audiometria tonalna)
- ocenę warunków anatomicznych i sprawności aparatu artykulacyjnego
- oceną pozycji spoczynkowej języka
- ocenę słuchu fonematycznego
- ocenę lateralizacji
- ocenę przebiegu czynności gryzienia, żucia, odgryzania, połykania
- ocenę prawidłowości toru oddechowego – długotrwałe utrzymywanie się infekcji i niedrożności w obrębie jamy nosowej, związane z alergiami, przerostem trzeciego migdałka, wpływa na kształtowanie się nieprawidłowego toru oddychania,
- obserwację gotowości komunikacyjnej dziecka
- ocenę umiejętności językowych i komunikacyjnych dziecka (wymowa, zasób słownictwa czynnego i biernego
- omówienie wyników diagnozy z Rodzicami i przekazanie pisemnej opinii
Główne filary prowadzonej przeze mnie terapii to:
- trafna diagnoza wady wymowy – określenie mechanizmu zakłócającego
- metody pracy dostosowane do mechanizmu zaburzenia nie do objawu
- nastawienie na przełamanie mechanizmu zakłócającego
- Interakcja oparta na ZABAWIE – naturalnej motywacji każdego dziecka!
- dostosowanie materiału do zainteresowań dziecka
- różnorodność form terapii – wyeliminowanie monotonii
- dostosowanie tempa pracy i typu ćwiczeń do możliwości i osobowości dziecka
- plan terapii zgodny z obowiązującymi standardami logopedycznymi
Terapia obejmuje m.in. ćwiczenia:
- miofunkcjonalne – korygujące nieprawidłową pracę mięśni języka, ust oraz gardła w czasie spoczynku, przeżuwania i połykania
- oddechowe,
- fonacyjne,
- sprawności narządów mowy,
- artykulacyjne,
- utrwalające
ZABAWA JEST JEDYNĄ NATURALNĄ MOTYWACJĄ DZIECKA!! DLATEGO MOJA TERAPIA OPARTA JEST NA ZABAWIE!
Wszystko odbywa się w nurcie niedyrektywnym, przy całkowitej i bezwarunkowej akceptacji dziecka, w przyjaznym, pozbawionym destrukcyjnych bodźców środowisku. W trakcie zabawy i obserwacji stwarzam takie okoliczności, aby dziecko mogło swobodnie wyrażać siebie w sposób niewerbalny, werbalny i fizyczny. Nie ograniczam dziecka, nie upominam, nie oceniam jego zachowań jako dobre lub złe. Otaczam dziecko szacunkiem, akceptacją i zrozumieniem.