Zaburzenia te dotyczą głównie:
- interakcji społecznych – ograniczona zdolność tworzenia relacji z innymi ludźmi i uczestniczenia w interakcjach społecznych
- ograniczonych, powtarzających się wzorców zachowań, zainteresowań i czynności oraz trudności w zaakceptowaniu zmian
Rozwój mowy oraz rozwój poznawczy przebiega bardziej prawidłowo w porównaniu do osób z autyzmem.
Istotą ZA są zaburzenia RELACJI SPOŁECZNYCH i SZTYWNOŚĆ ZACHOWAŃ! I na tych obszarach należy skupić terapię.
Zespół Aspergera często diagnozowany jest dopiero po 3 roku życia! Ponieważ problemy najczęściej ujawniają się wraz z rozpoczęciem nauki w przedszkolu lub szkole. Osoba z ZA unika zabaw, rozmów z rówieśnikami, ma problemy ze zrozumieniem zasad panujących w grupie, bierze wiele sytuacji bardzo dosłownie, nie rozumie przenośni. Jednocześnie jest zafascynowana pewnymi tematami, posiada bardzo szeroką wiedzę z określonej dziedziny i stara się każdą rozmowę sprowadzić do interesującego go tematu. Czasami mogą pojawić się zachowania agresywne, na przykład gdy osoba z zespołem Aspergera musi poczekać na swoją kolej lub coś dzieje się nie po jej myśli. Osoby z ZA często mają również trudności z zadaniami grafomotorycznymi oraz z ćwiczeniami fizycznymi.
Ponieważ w obrębie samego ZA występuje rożne nasilenie symptomów, zdarza się, że dzieci, u których różne funkcje upośledzone są w stopniu łagodnym, nie otrzymują żadnej diagnozy , są określane jako ‘dziwne’ lub ‘odmienne’ i z tym mianem funkcjonują aż do wieku dorosłego.
